Week 7 + 8: Testen, testen en nog eens testen

Het begin van de week was een vervolg van sprint 2, en deze was nog net iets pittiger dan de eerste sprint. Week zeven, begon best met wat zelfzekerheid, ik had mezelf voorgenomen om de fouten van de vorige sprint niet meer te maken. Meer te testen, wat ik ook deed, dacht ik. Toch bleven er fouten in mijn werk sluipen, en dat zorgde voor best wat frustratie tijdens het testen. De eerste ticketjes die ik had afgewerkt, en die klaar waren voor test, bleken wel te werken. Zo begon mijn zelfvertrouwen wat te stijgen, maar dat was van korte duur.

De volgende tickets die ik had afgewerkt, bleken niet te werken. Ik had niet genoeg getest, en dat was duidelijk. Vaak ging het ook om de manier waarop ik testte. Hoe mijn tests te werk gingen, ik log in op mijn eigen account met alle rollen, en dan testte ik alles. Soms slopen er wel fouten, tijdens het aanmaken van iets, maar dat had ik dan weer niet grondig getest omdat ik al een account had. Dit resulteerde in tickets die terug naar te doen werden gestuurd, maar het waren er wel minder tegenover de vorige sprint, of de vorige week.

Week 8, begon na al die succesvolle tests wel goed, hier en daar terug een ticketje, maar ik kwam wel meer op dreef naar mijn gevoel. Een slechte gewoonte dat ik had ontdekt, was dat ik niet alle tickets in één keer afwerkte, maar dat ik er een paar deed, en dan terug naar de andere ging. Dit zorgde voor een onoverzichtelijke lijst, en dat was niet handig. Kurt had me ook kort aangesproken, over dat ik ook dingen mag vragen om dingen te verduidelijken, of knopen door te hakken. Ik had het gevoel dat ik dat al deed, maar blijkbaar was dat niet genoeg. De tickets die het meest uitdagend waren, waren de ticketjes rond Google Maps, en de sociale media toevoegen. Hierover had ik Kurt, en Duarte dus ook aangesproken, en er nadien een klein misverstand is ontstaan tussen mij en Kurt. Het probleem met de sociale media was dat ik uit twee verschillende lijsten data was gaan halen, waardoor het sowieso niet kon matchen. Dat had Duarte mij uitgelegd, dit was dan ook weer een kleine overwinning voor mezelf. Niet omdat ik iets fout had, maar omdat ik Duarte had aangesproken, iemand die ik daarvoor nog nooit had aangesproken. Dan was het ook nog eens in het Engels, mijn Engels is best goed al zeg ik het zelf, maar het is toch altijd een beetje spannend om in het Engels te praten. Tijdens presentaties, probeer ik net zo Brits oF Australisch mogelijk te klinken, en als ik dat hier in deze omgeving zou doen, dan zou ik dat raar vinden. Ik durfde dat niet te doen, waardoor ik een "Vlaamser" Engels sprak, en dat was ook goed. Tenslotte het Google Maps vergissinkje, ik had met Kurt overlegd over wat ik het best zou kunnen doen. Een link naar Google Maps, of in de pagina. Mijn voorlopige oplossing was een link, en dat vond mijn stagebegeleider een goede aanpak. De enige opmerking, was dat hij nu de pagina kwijt was, en dat was niet de bedoeling. Ik had dit dan opgevat als het toch als kaart te proberen integreren in de webapplicatie, dit werkte opzich wel. Het was alleen niet helemaal was hij bedoelde, met als gevolg dat hij meer moest testen, en ik er langer aan zat. Uiteindelijk heb ik het wel veranderd naar een link, en dat was dan ook goed.

Conclusie De weken 7 en 8 waren best wel pittig, maar ik heb er wel veel uit geleerd. Het combineren van Lab 3 en de stage vind ik telkens lastiger worden, maar ik leer er wel veel uit. Mijn mentaliteit op vlak van testen moet ook veranderen, want zelfs nu had Kurt ook gewoon tickets doorgelaten omdat ik een stagiair ben. Als ik een werknemer was, dan had hij die al lang terug gezet. Dit maakt nog maar eens duidelijk dat ik nog wel wat moet leren over testen, en dat ik dat ook moet doen. Kijken naar alle waarschuwingen, errors, enzovoort, en niet zomaar denken dat het wel zal werken. Hoe goed ik denk getest te hebben, test het nog maar eens voor de zekerheid. Ik ben blij dat ik heb kunnen spreken met Duarte, en dat ik hem heb kunnen aanspreken in het Engels. Een eigenschap dat ik maar niet kan afleren, is mezelf minderwaardig voelen, en mijn eigen vaardigheden, of kennis in twijfel trekken. Je aanpassen aan een situatie is goed, maar jezelf wegcijferen, of minderwaardig doen voelen is minder. Dit komt niet door het team, of de stage, maar door mezelf, en dat is iets dat ik nog moet leren. Desondanks deze kleine tegenslagen, ben ik wel blij met de vooruitgang die ik heb geboekt, en dat ik nog steeds bijleer. Ik kijk al uit naar de volgende sprint, en wat die mij zal brengen. Het zou blijkbaar mobile zijn, en dat is iets waar ik nog niet veel ervaring mee heb.